Dag 24 - Miami Beach, fietsen (26 juli)

Ook deze morgen worden we wakker van de opkomende zon, een goed begin van de dag. Vanwege het slechte weer gisteren en de voorspelling voor vandaag, besluiten we gelijk op te staan om van de goede momenten te genieten. Slapen kan later wel weer.... Uiteraard beginnen we onze dag met heerlijk wandelen langs het strand.

We zijn vandaag iets vroeger dan gisteren en zien de zon mooi langs de strandhuisjes opkomen. Ook zien we veel blauw in de lucht, dat is fijn, zeker na de grauwe dag van gisteren. We wandelen op ons gemak richting de Starbucks voor onze dagelijkse dosis cafeïne. Ik neem deze keer ook een "Miami" mok mee van de "You are here" collectie. Een lekkere grote beker om thuis mijn koffie uit te drinken. 

Als we terug lopen ziet het weer er prima uit en we besluiten om toch de gok te nemen en fietsen te huren. Maar eerst de kinderen wekken en voor Thijs zingen, want hij wordt vandaag 15 jaar. Met veel moeite worden ze wakker, maar hebben dan ook zin om te gaan fietsen, zeker als ze horen dat we dat combineren met een ontbijt in onze stamkroeg. In Miami Beach staan op allerlei locaties fietsendocks van Citibike. Deze fietsen kan je op elke willekeurige plek meenemen en weer inleveren door middel van de Credit Card. Je moet van te voren aangeven hoe lang je gebruik wil maken van de fiets en dan wordt het corresponderende bedrag ten laste van je CC gebracht. Het systeem leidt je moeiteloos door het menu heen. De enige vereiste is natuurlijk wel dat er voldoende fietsen staan. Op 2 min loopafstand, om de hoek van ons hotel staat zo'n fietsendock, met precies 4 fietsen. Harm regelt de financiële afwikkeling met het apparaat, wij geven braaf het framenummer van de fiets door waar we bij staan, zo kan de een na de ander zijn fiets ontgrendelen. Voor dat ik het weet zijn Harm en Iris de hoek al om. Thijs en ik staan nog even te rommelen met de hoogte van het zadel en ik ben natuurlijk verantwoordelijk voor de tas met zonnebrand, water, enz.... Die moet ook nog in het mandje gepropt worden. 

Als wij hen willen volgen zegt Thijs dat zijn fiets het niet doet... ik zeg natuurlijk dat hij moet schakelen en even moet wennen, maar hij krijgt de fiets niet fietsend. Nou,  dan zal ik het wel even proberen..... duh.... Thijs is technischer dan dat ik en natuurlijk lukt het mij ook niet. Er is iets met de versnelling waardoor je geen grip hebt en dus niet vooruit komt. Iris en Harm zijn inmiddels al....... een stuk verder en niet meer te bereiken. Thijs fietst hard achter hen aan en ik loop ook maar een stuk hun kant op. Gelukkig zie ik wel dat 2 mensen hun fietsen inleveren, dus ik kan de fiets omruilen, maar daar heb ik wel de CC van Harm voor nodig.... grrrrr....

Uiteindelijk komen ze allemaal terug.  Ik kan net op tijd de fiets omruilen omdat er ook al een ander stel is wat op de fietsen aast. En kunnen we ruim 10 min later alsnog met z'n 4en gaan fietsen. 

We fietsen over de Beachwalk naar de South Pointe Pier, waar we aan de ene kant fraai uitzicht hebben op de kustlijn en aan de andere kant de Haven van Miami en Fisherman's Island kunnen zien. 

Onderweg zien we dat de harde wind en regen ook wel wat schade heeft aangericht, grote takken en soms halve bomen zijn afgebroken. We hebben geluk, ondanks de voorspelling dat erom 7 en 10 uur een buitje zou vallen is het droog en zelfs zonnig, Heerlijk. We leveren onze fietsen in op de Ocean Drive, vlak bij ons ontbijt adres, eigenlijk is het inmiddels meer een brunch geworden, het News Café. 

South Pointe Pier

Met onze magen weer gevuld lopen we terug naar ons hotel. Thijs en Iris gaan voor de snelle route over de Beachwalk, wij kiezen ervoor over het strand te lopen. We zien elkaar later wel weer bij het zwembad van het hotel. als wij over het strand lopen zien we dat boven de South Pointe Pier een heel donkere lucht aankomt, die heel snel onze kant op komt. we speculeren of we wel of geen neerslag zullen krijgen, de bui beweegt nl wel wat richting zee. Het is wel heel erg mooi om te zien hoe de bui zich ontwikkelt en ongelooflijk hoe snel hij zich verplaatst. We lopen rustig door, zijn deze keer voorbereid en hebben een goede plastic tas mee om onze spullen mee te beschermen. 

Als we bijna bij het hotel zijn, de lucht al een stuk lichter is geworden maar gaat het ineens heel hard waaien.  Parasols vliegen door de lucht, iedereen staat in een beweging op. heel grappig gezicht eigenlijk. Dan begint het ineens weer te hozen, net niet helemaal droog meer, zijn we al bij het hotel. Deze keer een kort buitje, een uurtje later gaan we alsnog naar het zwembad. Maar het blijft wisselvallig, want een uur later begint het alsnog te regenen, nu echt hard en totaal ongeveer anderhalf uur. 

We hadden gisteren besloten als het weer ging regenen om gewoon te gaan zwemmen en dan de GoPro mee te nemen. We appen de kids en gewapend met GoPro staan we iets later bij de Pool. Helaas is het gaan onweren en wordt iedereen het zwembad uitgestuurd. Dan de tijd maar even nuttig besteedt en de koffers vast voor het grootste deel ingepakt. De tweede helft van de middag kunnen we alsnog een tijdje naar het zwembad. Harm en ik gaan ook nog zwemmen in de zee, maar daar zijn de kids niet voor te porren. Zij blijven liever bij het zwembad, daar is onbeperkt koud drinken, prachtige omgeving, lekker muziekje en lekkere bedjes en .... geen zand tussen je tenen. ;-0

Wij lopen altijd heen een weer. Een tijdje bij het zwembad, dan een stukje lopen over het strand, en dan dat alles nog eens éen of twee keer, ha ha, met tussen door een plons in het zwembad of in de zee..... Na alle koude regen is de temperatuur van het zwembadwater wel flink afgenomen, geen warm bad meer, dat is wel zo verfrissend.

 's Avonds lopen we via het park naar de Lincoln Road om bij Nexxt te gaan eten. Thijs wilde daar heel graag heen omdat ze daar vorig jaar zulke lekkere spareribs hadden. Omdat hij jarig is mag hij kiezen waar we gaan eten. Dom van ons dat we niet eerst de kaart checken, maar gewoon aannemen dat die ongewijzigd is...., want als we ons drinken besteld hebben, blijkt dat de spareribs niet meer op de kaart staan. Dan kiest hij voor een pizza, zijn tweede keus, maar dat kan je eigenlijk beter in een pizzeria eten. We eten lekker, de porties zijn gigantisch en hebben een gezellige avond. Na het eten lopen we naar het eind van de Lincoln Road Mall waar een parkeergarage is, welke vanaf de bovenste verdieping een prachtig uitzicht over de stad geeft en waar je ook de sunset kan zien. Een paar jaar geleden hebben we een Deco Walk tour gedaan met een gids, hij heeft ons hier toen gebracht, sindsdien gaan we er meestal als we in Miami zijn wel een keer kijken. De parkeergarage wordt eigenlijk nauwelijks gebruikt en heeft een mooie architectuur.