Over een kleine vier weken gaan we op 24 april voor een korte vakantie samen naar Florida. We gaan negen dagen naar Miami en de Florida Keys. Tenminste dat is wat ik heb opgevangen. Harm heeft alles uitgezocht en geboekt en ik weet pas als we er zijn waar en hoelang we er zullen verblijven. In ieder geval heb ik vernomen dat hij verschillende accommodatie's heeft uitgezocht en dus zullen we de koffer regelmatig in en uit moeten pakken. We gaan deze vakantie genieten van een "the easy way of living" in Zuid Florida; zon, zee, natuur en …shoppen?
Onze trouwe volgers zullen zich herinneren dat de vakantie van vorige zomer niet geheel vlekkeloos begon.
Begin juli, vlogen we vanaf Dusseldorf naar Miami met een overstap op Londen Heathrow. Na een flinke vertraging ruim zes uur in Londen, kwamen we met vijf uur vertraging aan in Miami. De piloot had even wat extra gas gegeven, de vluchttijd verkort en zodoende de eventueel te claimen vertraging te verkleinen tot onder de zes uur.
Na thuiskomst zijn wij aan de slag gegaan om dit te claimen. Virgin Atlantic heeft alle informatie netjes op de website staan, formulieren gedownload, ingevuld en opgestuurd. Na anderhalve maand hadden was er ineens post van Virgin. In een enveloppe zaten vier cheques uitgeschreven in engelse ponden, op naam. Deze moesten wij naar de bank brengen om het geld op onze rekening bij te laten schrijven. Omdat de cheques op naam stonden moest een ieder van ons voor zich de cheque claimen en op zijn/haar bankrekening laten bijschrijven. Waarvoor de bank er ook nog 90 euro aan kosten in rekening brengt om de cheques op de bankrekeningen bij te laten schrijven.
Ergerlijk, in deze tijd van IBAN en internetbankieren, want op deze manier krijg je dus niet het bedrag wat toegezegd is…
Maar we hadden nog een appeltje met Virgin te schillen, we hadden niet alleen vertraging naar Miami, maar na aankomst rolde er slechts één van onze drie koffers van de band. Het hele verhaal is terug te lezen op onze vorige blog, maar uiteindelijk drie dagen na onze aankomst op Miami hebben we onze koffers op MCO te Orlando opgehaald. Het zal voor iedereen duidelijk zijn dat je dan een hoop elementaire spullen mist. Ook al spreiden we de bagage, een hoop spullen heb je toch niet in viervoud per persoon bij je.
Bij terugkomst van onze vakantie moest daarom een en ander bij Virgin geclaimd worden, omdat wij toch aardig wat kosten moesten maken om de eerste dagen op te vangen.
Ook hiervoor was de informatie op de website van Virgin te vinden. Een email adres van de afdeling baggage services, een mail met het klachtnummer en een kopie van de bonnetjes met de gemaakte kosten zou voldoende moeten zijn.
Dat was het begin van een zeer intens contact, slechts 36 mailtjes en 7 maanden wachten waren er nodig om het aan ons reeds op 17 september toegezegde bedrag aan ons over te maken. We hebben Ed, Miriah, Ian, Amanda, Jade, Sarah en Matthew van de Baggage Service leren kennen..
Enkele van onze besproken onderwerpen waren, of ik wel gemachtigd was deze claim af te handelen, Harm had de tickets gekocht..... Onze bankgegevens, Een IBAN nummer zou moet volstaan, maar nee, Virgin moest alles, maar dan ook alles weten om het bedrag aan ons over te maken. Beweerden dan dat de gegevens niet juist waren, dus wij weer voor controle naar een fysieke bank om het aan een medewerkster na te vragen. Natuurlijk hadden we de juiste info doorgestuurd aan Virgin, maar nog steeds konden ze ons niet betalen. Het hele ritueel ook nog herhaald met de zakelijk rekening van Harm, uiteraard ook daar weer een mailtje van terug gekregen dat het niet klopte, dus ook Harm naar de bank om het na te vragen.. Het klopte toch echt. Zelfs onze suggestie dat ze bij het overmaken de “pond” in een “euro” moesten wijzigen, leverde geen resultaat op.
En na elk mailtje en elke reply dat ze het weer gingen overmaken, ja ja en weer het vriendelijke bericht dat het weer 28 dagen zou duren…
Hoe vervelend Ed, Miriah, Ian, Amanda, Jade, Sarah en Matthew het ook voor ons vonden, elke mail stond vol Britse appoligies, het geld kwam maar niet deze kant op. We intensiveerde het contact zelfs via Messenger, maar vooralsnog mocht dat ook niet baten.
Uiteindelijk, bijna uit het niets, stond ineens eind februari, na ruim zeven maanden, het toegekende bedrag op onze bankrekening. Eigenlijk geloofden wij inmiddels niet meer dat het goed zo komen. Maar kennelijk had mijn laatste mail met het verzoek dan maar een cheque op te sturen, waarbij wij hen wel meldde dat zij dan voor de extra kosten verantwoordelijk waren, hen overtuigd dan toch maar te betalen.
Nu vier weken voor ons vertrek krijgen we er steeds meer zin in. De komenden weken zal ik de vriezer gaan vullen met wat maaltijden voor de kids, die ze alleen maar hoeven op te warmen. Thijs gaat deels logeren en is deels thuis met Iris. Samen gaan ze een boodschappen lijst maken, zodat ik kan zorgen dat het meest voor hen in huis is. Ze zullen zich wel vermaken zonder ons, lekker het huis voor hen zelf.
Nu langzaamaan maar eens gaan bedenken wat ik mee ga nemen. In ieder geval doe ik wat kleding in mijn handbagage… al vliegen we deze keer niet met Virgin...
